دکتر غلامرضا محتشمی برزادران، عضو هیأت علمی دانشکده علوم ریاضی، سخنرانی با عنوان " نگاه پیش روی علوم ریاضیات و آمار" را در ساعت 10 تا 11 روز چهارشنبه 18/2/98 در سالن استاد دکتر بزرگ نیای دانشکده علوم ریاضی ارائه کرد.
دکتر محتشمی در آغاز سخنانش در خصوص تاریخچه علم ریاضیات گفت: ریاضیات مدون در حدود ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ، توسط بابلیان بوجود آمد اما ریاضیات به معنای واقعی و امروزی آن، در سرزمین یونان و در قرن های ۴ و ۵ قبل از میلاد ایجاد شد و به تدریج توسعه یافت. اوج رشد علوم ریاضی در قرن ۱۷ با بوجود آمدن هندسه تحلیلی و حساب دیفرانسیل و انتگرال بود. تالس در عصر خود به کمک قضایایش ارتفاع اهرام مصر و فاصله کشتی را از ساحل بدست آورد که می تواند حکایت از  کاربرد ریاضیات در آن زمان داشته باشد. اما در قرن ۱۹ تجدید نظر کلی و پیشرفت های فراوان در این علم بوجود آمد. در قرن 19 و 20 عمدتا برنامه های خاصی برای علوم ریاضی  نوشته می شد و مورد استفاده قرار می گرفت که کاربرد این مفاهیم برای کاربران آن شفاف نبود. در اواخر قرن 20 محاسبات سریع تر شد که مباحث علوم ریاضی را نیز از این ساختار نمی توان جدا دانست.
دکتر محتشمی در مورد روش های فعلی آموزش ریاضی اظهار داشت: روشهای موجود در آموزش ریاضی در کشور، قدرت تفکر را از انسان می گیرد و ما حصل آن نسلی است که فکر سیستمیک ندارد و حتی آموزش دهندگان ریاضی به بیان روش های سریع برای جواب مسئله، بدون تعقل را در کلاس های مختلف از جمله کنکورآموزش می دهند و نسلی بدون فکر خلاق ریاضی می شود که برای جامعه  آسیب های جدی در پی خواهد داشت.
وی افزود: پیشرفت های سریع و همه جانبه علوم و تکنولوژی و تحولات عظیم اقتصادی و گسترش بی‌سابقه ارتباطات در دیگر دانش های بشری در قرن بیستم نگاه جدیدی به ریاضی را مطرح کرده است. در واقع آشنایی جدی با علوم کاربردی- فنی و گاه نظری (محض) امروزی، بدون داشتن درک صحیح از مباحث ریاضیات امری دشوار و در واقع محال است. دراین صورت چگونه می‌توان از خلاقیتها و رشد و باروری استعدادهای دانش‌آموزان حمایتی همه جانبه داشت چرا که بارها در سطح مدارس دیده شده است که بعضی از دانش‌آموزان به ایده‌ها و مسائل جدیدی دست می‌یابند یا در زمینه یک مسئله علمی، نظری جدید دارند اما به این نظرات توجهی نمی‌شود.
از آنجا که ظهور یک جنبش جهانی برای یک مدل جدید یادگیری برای قرن بیست و یکم مورد نیاز است، استدلال شده است که آموزش رسمی باید تبدیل به اشکال جدید یادگیری، برای مقابله با چالش های پیچیده جهانی فراهم کند که استدلالی قانع کننده  برای آمادگی آموزش و پرورش به منظور حمایت بهتر از مهارت های قرن بیست و یکم به نظرمی رسد. با این حال، سوال در مورد چگونگی آموزش بهتر این مهارت ها تا حد زیادی نادیده گرفته می شود. کارشناسان می دانند که مدل انتقال یا سخنرانی برای آموزش مهارت ها و مهارت های قرن بیست و یکم ناکارآمد است، با این وجود استفاده گسترده از این مدل همچنان ادامه دارد. به رغم توافق جهانی که آموزگاران نیاز به مهارت هایی مانند تفکر انتقادی و توانایی برقراری ارتباط موثر، نوآوری در حل مشکلات دارند، تصمیم های آموزش و پرورش و وزارت علوم برای حل این چالش ها به ندرت موثربوده است.
دکتر محتشمی اظهار داشت: امکان دگرگونی نگرش علمی در علوم ریاضی بالنسبه اندک است ولی تحولات به وقوع پیوسته وپیش رو، تحولی عظیم را می طلبد و دراین شرایط ناگزیریم روش ها و نگرش ها را تغییر دهیم و از همه ابزارهای اطلاع رسانی و پیش رو برا ی کاوش درحل مسایل پیچیده، تحلیل داده های بزرگ و داده کاوی و برطرف کردن معضلات سر راه محققان دیگر برای رسیدن به مفاهیم علمی و کاربردی رشته خود به تحولات پیش رو غنا بخشیم.
وی با اشاره به اینکه قرن 21، قرن علوم ریاضی نامیده شده، گفت: پیچیدگی های مسایل بر مبنای مدل های واقعی تربه کمک  ابزارهای متعددی از قبیل IT  میسر و آسان تر خواهد شد. همان اندازه که  ITسریعتر و کاملتر در حال پیشرفت است اگر به هوش نباشیم با عقب ماندگی زیانبار بیشتر مواجه خواهیم شد.
دکتر محتشمی در پایان سخنانش اظهار داشت: مباحثی همچون :  Internet of (every) thing ،   Block chain ،  Cyber quantom،  Nano (Bio, Information theory, Cognitive) Technology,
E-Learning, Big data, Brain machine ضرورت نگاه جدید به آموزنده ها، آموزه ها و نو آوری ها را در دانش علوم ریاضی می طلبد. هر چه تساهل و تغافل کنیم، عقب ماندگی از دنیای علم بیشتر و گرایش به علوم ریاضی کمتر خواهد شد. کار گروهی، ابتکار، انعطاف پذیری، همدلی، ارتقای مهارت های یاد گیری و شناختی از جمله ملزومات و تبعات گام در اینده گذاشتن خواهد بود که نگاه دیگری به ریاضی را رقم خواهد زد و تحولی را در آموختن و آموزاندن ایجاد خواهد کرد. یافتن مباحث نو، برنامه ای جدید را می طلبد که منشا جذب بهترین ها برای علوم ریاضی نیز خواهد بود.